Η ιστορία της ζωής μου....
Πριν καιρό, σκοτώνοντας την ώρα μου, παρατήρησα ότι στις 21 του Ιούλη ξεκίνησα το blog.
Κώτσο κοίτα μην το ξεχάσεις. Είναι η ευκαιρία να γράψεις ένα ηρωικό-συγκινιτικό πόστ, σκέφτηκα.
Φυσικά όπως μπορείς να δεις απο το ημερολόγιο που βρίσκεται κρυμμένο κάτω δεξιά στην οθόνη σου, η 21 του Ιούλη πέρασε και πιάσαμε αισίως τις 24....
Έτσι όπως πάω θα ξεχάσω και το όνομά μου καμμιά μέρα!
Ένας χρόνος λοιπόν λειτουργίας και 199 δημοσιευμένες αναρτήσεις.
Ούτε καν 200..
Το blog αποτελεί το μοναδικό μου χόμπυ/ενασχόληση αυτόν τον καιρό.
Άν βρώ λίγο χρόνο θα αναδημοσιεύσω 3 απο τις πιο αγαπημένες μου αναρτήσεις...
Όχι δεν είναι δικιά μου η τούρτα, μην λιγουρεύεσαι :)
Από το photobucket αλίευσα την φώτο...
Αυτά!
Άντε γράψε καμμιά ευχή στα σχόλια!
Να τα χιλιάσω και άλλα τέτοια :))
υγ:να με σχωρνάς που δεν γράφω συχνά τώρα τελευταία, αλλά τρέχω σαν τον χαζό στην δουλειά και δεν έχω χρόνο, διάθεση και καθαρό μυαλό να γράψω..
Τα σέβη μου.
