Black Sabbath vs AC/DC

Σε δύο συναυλίες έχω πάει στην ζωή μου.
Η πρώτη ήταν το 2005 στην Μαλακάσα όπου πήγα να δώ τους Black Sabbath του Ozzy και η δεύτερη ήταν προχθές στο ΟΑΚΑ όπου..υπήρξαν οι AC/DC.
Είχα δηλώσει προ ετών ότι τα μόνα συγκροτήματα που θα ήθελα να δώ ήταν τα δύο προαναφερόμενα και οι Rammstein. Μετά τους AC/DC το μόνο συγκρότημα που περιμένω να έρθει στην Ελλάδα είναι οι Γερμανοί (πράγμα που τα βλέπω δύσκολο)..
Ποιά από τις δύο συναυλίες μου άρεσε περισσότερο?
Θα έλεγα αυτήν των Black Sabbath ...
Το θέμα είναι τι θες να δεις σε μια συναυλία.
Οι AC/DC έδωσαν ένα αξέχαστο show (2+ ωρών) που μάλλον δεν θα ξαναδούμε στην Ελλάδα. Ο Angus Young αν και 55 χρονών χτυπιόταν επί δύο ώρες πάνω στην σκηνή. Όσοι είσασταν στην συναυλία, αναρωτηθείτε τι έκανε ο τύπος αυτός στα 30 του....
Τα πολύ καλά εφέ και ο πολύς κόσμος συμπλήρωσαν το όλο σκηνικό.
Με χάλασε λίγο ο ήχος της συναυλίας. Προφανώς θα έφταιξε ο χώρος της συναυλίας, το αχανές ΟΑΚΑ.
Πριν τέσσερα χρόνια είχα κατέβει στην Μαλακάσα για να δώ τους Black Sabbath....Τώρα που το σκέφτομαι, πριν τέσσερα χρόνια είχα κατέβει στην Μαλακάσα για να δώ τον Ozzy Osbourne. Εντάξει για τόν συναυλιακό χώρο δεν θα πω τίποτε. Ήταν απλά άθλιος. Ο κόσμος σαφώς λιγότερος απο προχθες αλλά πάρα πολύς για εκείνο το μέρος.
Οι Black Sabbath βγήκαν στην σκηνή χωρίς πυροτεχνήματα, αστραπές και βροντές. Την διαφορά την έκαναν με τα τραγούδια τους. Διαλεγμένα ένα ένα, προκάλεσαν υστερία σε όλους όσους βρεθήκαμε εκεί. Δεν χρειαστηκαν ούτε βίντεο, ούτε ρομπότ. Μόνο η μουσική. Για αυτό άλλωστε δεν πας σε μια συναυλία;
Οι Sabbath τραγούδησαν λιγότερο από τους AC/DC, αλλά αυτό που μου έμεινε είναι η..κλεισμένη φωνή του Ozzy στα δύο τελευταία τραγούδια (Paranoid και Children Of The Grave). Απλά δεν μπορούσε να πει άλλο τραγούδι...
Όπως και να έχει και οι δύο συναυλίες ήταν μοναδικές. Γεγονότα που δεν θα ξαναεπαναληφθούν στην Ελλαδίτσα μας.
Είμαι απο τους τυχερούς που βρεθήκαν και στις δύο.

10 Μαλακίες Που Δε Γνώριζες Για Μένα. Αλλά Είμαι Σίγουρος Πως Ψοφάς Να Μάθεις!!!

Είναι μην ξεκινήσω να γράφω.
Κάποτε η demon με είχε προσκαλέσει σε παιχνίδι. Από αυτά τα ανακριτικά. Όπου λες πράγματα για την ζωή σου. Όπου ωραιοποιείς την ύπαρξή σου. Όπου όταν τα γράφεις νομίζεις ότι όσοι σε διαβάζουν λένε: πολύ μάγκας πρέπει να είναι αυτός ο Κώτσος!!

Πάμε λοιπόν να σας γράψω 10 μαλακίες για μένα, όπως προστάζει να κάνω ο δαίμονας!

1. Σε όλο το γυμνάσιο και το λύκειο ο μεγαλύτερος βαθμός που πήρα σε τεστ ήταν 20- (είκοσι minus) σε ένα τεστ μαθηματικών στην 2α Γυμνασίου.
2. Πριν λίγες μέρες πήρα (μετά 4,5 χρόνια) το κανονικό πτυχίο απο το ΤΕΙ και έσκασα 40€ για να το κορνιζώσω χωρίς να ξέρω που θα το τοιχοκολλήσω. Δεν έχω και χώρο στην τουαλέτα...γμτ. Όπως την πήρα την κορνίζα την πέταξα σε ένα ράφι...
3. Ξεχνώ πολύ εύκολα και συνήθως τα θυμάμαι σε άσχετες στιγμές. Συνήθως το βράδυ όταν πέφτω να κοιμηθώ...
4. Δεν μπορώ να πιώ τσιπουρο (ρακή) στις ποσότητες που έπινα κάποτε....γεράματα.
5. Η πιο άχρηστη αγορά που έχω κάνει ήταν ένα....καρπουζί λινό πουκάμισο που δεν έβαλα ούτε μια φορά (ή μήπως το έβαλα;)
6. Τo Fiesta θέλει ζυγοστάθμιση γιατί έπεσα σε ουκ ολίγες λακκούβες στον Έβρο και τρέμει το τιμόνι (άσχετο).
7. Είμαι αρκετά ακατάστατος. Έχω παντού χαρτάκια με σημειώσεις. Και στυλό πολλά στυλό...
8. Κάποτε διάβαζα πολλά βιβλία. Τα τελευταία χρόνια το έχω κόψει το άθλημα.
9. Μην με βάλεις ποτέ να τραγουδήσω. Είμαι εξαιρετικά φάλτσος. Ένα αξημέρωτο βράδυ πριν πολλά χρόνια σε κάποια μπουζούκια, ένας τραγουδιστής είχε την ατυχή έμπνευση να στρέψει το μικρόφωνο προς το μέρος μου (με είδε που τραγουδούσα)...Δεν ξέρω για αυτόν, αλλά εγώ τρόμαξα με αυτό που άκουσα από τα ηχεία :))
10. Παραδόξως θυμάμαι ακόμη την πρώτη έκθεση που έγραψα στην ζωή μου. Είχε θέμα "ένας διάλογος με έναν φίλο μου" Εγώ έγραψα. -Γειά σου Νίκο. Καλά είσαι; -Καλά είμαι. -Θα βγούμε να παίξουμε; -Ναι -Εντάξει..... Φυσικά πήρα Γ' :)))))

Αυτά τα λίγα από μένα για μένα!!

Η Ελένη, η Έρη και η Ειρήνη ας παίξουν και αυτές...Πολύ σοβαρέψαμε τελευταία!!

Χάθηκες.....

Καλά αυτήν την φορά ξεπέρασα κάθε προηγούμενο...βαρεμάρας!
Έχουν περάσει μόνο..58 μέρες από το προηγούμενο πόστ. Ούτε καν 60!
Απόκριες είχαμε και μιλούσαμε για καρναβάλια. Όχι αυτά που βλέπουμε καθημερινώς στις τηλεοράσεις. Από τα άλλα τα κανονικά!
Σημείωση: Ακόμη δεν πήρα τις φωτογραφίες από εκείνες τις μυστήριες βραδιές...
Πέρασαν οι απόκριες και ήρθε η Σαρακοστή. Ο Πάσχας! Φυσικά έκανα την βλακεία και αντί για Χριστός Ανέστη είπα Χρόνια Πολλά Καλή Χρονιά..καμμένος...
Τι έκανα το Πάσχα;
Το τετραήμερο που όλος ο κόσμος κάθοταν, εγώ πήρα το Fiesta και ανέβηκα στον Έβρο. 578 χιλιόμετρα απόσταση...χωρίς στάση...Μαγεία!
Ο πηγαιμός καλός ήταν. Ο γυρισμός ήταν λίγο κλάμα. Είχα την κούραση της Πασχαλιάς, είχα και κοντά 600 χιλιόμετρα μονότονης ευθείας χωρίς κάποιο parking (γαμώ την εγνατία μου)...υπήρχε ένα θέμα. Αλλά το ξεπεράσαμε κι αυτό και είμαστε πάλι εδώ. Με ευτυχία και χαρά έπεσα με τα μούτρα στην δουλειά, δεν μπορώ να πάρω τα πόδια μου και τα νεύρα μου είναι συνήθως σπαράλια....
Φτυχώς που έπεσε και αυτό το ανούσιο (λόγω κακοκαιρίας ) τριήμερο στο οποίο μέχρι τώρα δεν έχω κάνει απολύτως τίποτα και ηρέμησα κάπως. Γιατί νομίζεις ότι έκατσα και γράφω στο blog;
Αν ανέβαζα ανάρτηση τις προηγούμενες μέρες μάλλον θα είχε τίτλο "γκρρρχφμμμμμ γμτ και άλλες ιστορίες"
Επιτέλους έβγαλα και τα αποκριάτικα τραγούδια από το κουτί.
Αυτόν τον καιρό ακούω 2 είδη μουσικής (εκτός απο τον διαχρονικό Βασιλάκη Καρρά). Ακούω μπλουζιές σαν και αυτές που έριξα στο κουτί. Αυτές ακούω στο σπίτι. Στο αυτοκίνητο ακούω metal. Δεν ξέρω αν θα σας βάλω στο κουτί κανένα κομμάτι απο τα συγκεκριμένα metal...θα πέσουν λίγο βαριά και δεν έχω σόδες...Μπορεί και να βάλω όμως και ας βαρυστομαχιάσεις :)

Αυτά τα λίγα απο μένα