music box

Δευτέρα 17 Νοεμβρίου 2014

Η Εθνικη στο κόκκινο






  Έχασε προχθές η Εθνική μας από τα νησιά Φεροε. Γράφτηκαν πολλά και λέω να γράψω κι εγώ την άποψή μου σε αυτό το αραχνιασμενο μου μπλογκάκι.
   Άλλωστε όπως λέει ο σοφός λαός μας, η άποψη είναι σαν την κωλοτρυπίδα, όλοι έχουμε από μια.
   Σκέψου τι επικρατεί στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Εξουσιάζει την Σούπερ Λίγκα ο Μαρινακης, τον ΟΠΑΠ τον έχει ο Μελισανιδης, το όλο συστημα είναι διεφθαρμένο και ο κόσμος δεν πατάει στο γήπεδο.
   Τα τελευταία δεκατόσα χρόνια είχαμε δυο προπονητές στην εθνική που τα έγραφαν αυτά στα παπάρια τους κι έκαναν του κεφαλιού τους. Η να το γραψω αλλιώς, έκαναν την χάρη των μεγάλων κι έπαιρναν δικούς τους παίκτες κατά προτεραιότητα (πότε δεν γινόταν αυτό;), άλλα στο σύνολο είχαν πάντα τους καλύτερους.
   Το καλοκαίρι λοιπόν ήρθε στην Ελλάδα ο κ.Ρανιερι μη γνωρίζοντας τίποτα απολύτως από το ελληνικό ποδόσφαιρο.Αντί λοιπόν να του κουμπώσουν στο πλάι του ένα βοηθό , όπως είχε γίνει και με τον Ρεχαγκελ, τον άφησαν έρμαιο των μάνατζερ και του κάθε διαπλεκομενου παράγοντα.
Ο Ρανιερι, από ότι φάνηκε, δεν ήξερε τίποτε για τους Έλληνες παίκτες και δεν είχε το σθένος να πει όχι σε κανέναν παράγοντα.
   Έτσι έγινε η εθνική ομάδα η χαρά του κάθε πικραμένου. Οποίος ήθελε έβαζε παίκτες μέσα στην ομάδα. Το κακό φάνηκε από την αρχή με την κλήση του Μανταλου, παίχτης ο οποίος μπορεί να είναι ταλέντο, άλλα είναι παίκτης της ΑΕΚ που παιζει στην Β εθνική και αντιμετωπίζει ομάδες πολύ μικρής δυναμικότητας. Το κακό συνεχίστηκε με τις κλήσεις παικτών όπως ο Διαμαντακος και άλλων πιτσιρικαδων που δεν θα έπρεπε να περνάνε ούτε από έξω από την εθνική την παρούσα χρονική περίοδο.
Και ξέρεις γιατί;
   Η εθνική μας είναι μέσα στις 15 καλύτερες του κόσμου. Πάρα τις αποχωρήσεις του Κατσουρανη και του Καραγκούνη, έχει ένα κάλο σύνολο παικτών με παραστάσεις μεγάλων αγώνων και πρωταθλημάτων.
   Βάζοντας σε αυτό το σύνολο μέτριους παίκτες, παίκτες που παίζουν στην Β' εθνική  ή πιτσιρικάδες που παίζουν αλλαγή στο ελληνικό πρωτάθλημα, εκτός του ότι θα χαλάσεις την χημεία της ομάδας δεν είναι σίγουρο ότι θα μπορέσουν οι παίκτες αυτοί να αφομοιώσουν τις οδηγίες και τα συστήματα ενός ξένου προπονητή που έχει προπονήσει κορυφαίες ομάδες της Ευρώπης.
   Η ευθύνη έκτος από τον προπονητή βαραίνει και αυτόν η αυτούς που επέτρεψαν να πραγματοποιηθεί αυτό το θέατρο του παραλόγου που παρακολουθησαμε τους τελευταίους τρεις μήνες.
   Το ερωτημα τωρα ειναι αν θα υπάρξουν και άλλες αποχωρήσεις ή με την απομάκρυνση του κ.Ρανιερι λύθηκαν τα προβλήματα μας.
Τα σέβη μου.

Τρίτη 22 Απριλίου 2014

Ο Φίλος


Θα σου γράψω για τον πραγματικο φίλο.
Έχεις;
Αν δεν εχεις , κοίτα να βρεις έναν/μία...θα σου χρειαστεί..
    Ο φίλος είναι αυτός που πάντα θα βρίσκεται κάπου εκεί όταν τον χρειάζεσαι. Τετριμμένο ξέρω..αλλά αληθινό.
   Ακόμη και αν κάνεις να μιλήσεις μαζί του δυο, τρεις μήνες, όταν έρθει η ώρα να το κανεις , θα είναι σαν να μην πέρασε ούτε μια ήμερα.
   Ο φίλος δεν θα σου πει πότε την βλακεία "Δεν παίρνεις ένα τηλέφωνο, όλο εγώ παίρνω....",γιατί αν δεν παίρνεις εσύ τηλέφωνό,θα σου τηλεφωνεί αυτός...συνεχεία.
   Φίλος είναι αυτός στον οποίο μπορείς να βάλεις τις φωνές όταν κάνει κάτι λάθος και αυτός χωρίς να παρεξηγηθεί, θα σε ακούσει και θα συμφωνήσει η θα διαφωνήσει μαζί σου...Αλήθεια σε πόσα άτομα μπορείς να το κάνεις αυτό;
   Φίλος είναι αυτός ,στο σπίτι του οποίου αισθάνεσαι το ίδιο άνετα με το σπίτι σου...και αυτός θεωρεί δεδομένο ότι όταν βρεθείς στην πόλη του θα σε φιλοξενήσει και δεν θα πας σε ξενοδοχείο....και θα παρεξηγηθεί πραγματικά αν τα πράγματα δεν γίνουν έτσι.
   Φίλος είναι αυτός που προτιμάς να κάτσεις να μιλήσεις για βλακειες όλο το βράδυ, από το να βγεις εξω.
   Φίλος είναι αυτός που ξέρεις πραγματα για τον ίδιο, που δεν ξέρει ούτε η οικογένεια του.
   Φίλος είναι αυτός που σου εμπιστεύεται τις χαρές του, τις λύπες του, του φόβους του, τα πάθη του, τα μυστικά του, τα σχεδία του, τις νίκες του, τις ήττες του...τα πάντα....
   Φίλος είναι αυτός που αν πότε χτυπήσει το κωλοτηλέφωνο κάποιο βράδυ και σου πουν ότι έχει πεθάνει, σκοτεινιαζουν τα πάντα γύρω σου. 
Αρνείσαι να το πιστέψεις.
Και δεν το πιστεύεις.
Ποτέ.
   Σήμερα συμπληρώνονται δώδεκα μήνες που "έφυγε" ο Πσιλός.
Ακόμη περιμένω ότι κάποια στιγμή θα χτυπήσει το γαμωτηλεφωνο, να μου πει οτι ανεβηκε στην Κοζανη για να πάμε να πιούμε κανένα "Ντραμπούγι"  και να πούμε καμία βλακεία...

Κυρίες και Κύριοι να προσέχετε τους φίλους σας.
Δεν έχουμε πολλούς
Εγώ πέρσι έχασα τον ένα...

Κάλο βράδυ.
Τα σέβη μου...

Σάββατο 4 Ιανουαρίου 2014

Καλή Χρονιά !!



 Το 2013 παίζει να ήταν η πιο χάλια χρονιά της ζωής μου. 
Το λυπηρό είναι πως μάλλον ήταν και για πολλούς συνέλληνες και μη...
  Για τους λόγους που δίνω σε αυτήν την χρονιά αυτόν τον τίτλο, μάλλον δεν θα καταφέρω να τους γράψω σε αυτό το blog. 
Η αλήθεια είναι ότι προσπάθησα αρκετές φορές, αλλά μάλλον είναι προτιμότερο κάποια πράγματα να μένουν στο μυαλό και στο υποσυνείδητό μας.
  Λοιπόν..
Καλή Χρονιά να έχουμε και του χρόνου καλύτερα :)