Cigarette? What Is This??

Ευτυχώς που απαγορεύτηκε το κάπνισμα στους εσωτερικούς χώρους των μαγαζιών και αναπνέουμε γκαθαρό αέρα. Ακόμη και στα μαγαζιά που χαρακτηρίστηκαν ως μαγαζιά καπνιστών, έβαλαν κάτι υπέροχα συστήματα που ρουφούν τον καπνό και έτσι ακόμη και αν δίπλα σου κάθεται ο marlboro man και καπνίζει τα πακέτα, εσύ δεν καταλαβαίνεις τίποτα.
Δόξα και τιμή στον Δημήτρη "ΚΕΠ" Αβραμόπουλο για τον υπέροχο νόμο που εφάρμοσε!
Τώρα επόμενο βήμα είναι να μπούνε φίλτρα και στα φουγάρα της ΔΕΗ!
Αν γίνει και αυτό , μετά το μόνο που θα μας απασχολεί θα είναι το αρχαιότερο άλυτο πρόβλημά μας.
Πως διάολο θα κάνουμε την Κοζάνη παραθαλάσσια πόλη....

30-09-1993 - Composition Page 4

Το παραπάνω...αυτοβιογραφικό πόνημα είναι η πρώτη έκθεση της σχολικής χρονιάς 1993-1994 στα Αγγλικά (τάξη Lower)...
Για κάποιο λόγο δεν είναι διορθωμένη...
Μάλλον δεν άντεξε ο κύριος Σάκης (ο δάσκαλος) τόση λάμψη και τόσο νόημα σε τόσο λίγες γραμμές....
Για όσους δεν βγάζουν άκρη απο την φώτο, μεταφέρω αυτούσιο το κείμενο παρακάτω.
Το τετράδιο των εκθέσεων το βρήκα κατά τύχη σε ένα παλιό φάκελο...Στις υπόλοιπες εκθέσεις οι βαθμοί μου ήταν μεταξύ 11 και 15...Είχα κι ένα 17! Είχα γράψει για το Ρήγα Φερραίο. Είχα πάρει ένα κείμενο έτοιμο και το μετάφρασα...

My name is Kostas. I come from Thessaloniki where I leaved for five years. Now I leave in Kozani and I am a student in the 1st High school. I'm studying english because I think that the english language will help me to succeed my aims. My biggest problem with the english is grammar because the english is the language which has a lot of exeptions and that makes this language the one of most difficult languages. I think that english are useful because is a national language and they will help me a lot. I haven't got big ambitions about the future. I propably will go to the university but I haven't decide exactly where. In english maybe I'll continue after the first english diploma and go to the proficiency.

Κάλό Βράδυ!

Τα Μαγαζιά Στην Άκρη Του Δρομου.....

Ένα επάγγελμα αργοσβήνει σιγά σιγά στην Βόρεια Ελλάδα για χάρη της ανάπτυξης. Για χάρη της ευκολίας του μέσου αστού στο θέμα των συγκοινωνιών...
Ο έχων καντίνα σε στρατηγικό σημείο πάνω στον καρόδρομο Κοζάνης Ιωαννίνων θα σβήσει όπως έσβησε ο καντινιέρης του περάσματος της καστανιάς στην διαδρομή Κοζάνης Θεσσαλονίκης.
Η Εγνατία οδός οδηγεί τους καντινιέρηδες να αλλάξουν επάγγελμα...
Πριν μια 3ετία η διαδρομή Κοζάνη Θεσσαλονίκη ήταν 2,5 ώρες....Βλακείες γράφω. 4 ώρες ήταν. Γιατί στο βουνό της Καστανιάς σταματούσαμε στην Ζωοδόχο πηγή για σουβλάκια(1εβρό έκαστος με μια φέτα ψωμί δώρο), για μπακαλιάρο σκορδαλιά (μακρυά από μένα) ή τέλος σταματούσαμε στην...Γρα Γρού ένα ετοιμόροπο μαγαζί όπου τρώγαμε κοτόσουπα ή βραστό...
Σήμερα η διαδρομή Κοζάνη Θεσσαλονίκη είνα χαλλλαρά 1,5 ώρα και δεν έχει να σταματήσεις ούτε για κατούρημα...
Οικονομικότερα μεν, αλλά χάθηκε αυτή η μαγεία του ταξιδιού. Πάνε οι ηρωικές ομίχλες που έβλεπες μόνο την πλαινή γραμή δίπλα απο τον γκρεμό και τα φώτα της μπροστινής νταλίκας που πάει με 20...
Πάνε τα τάματα που έκανες στην Παναγία Σουμελά κάθε φορά που προσπερνούσες στο τσακ, πριν σε μαζέψει ο απέναντι...

Γιατί τα γράφω αυτά?

Πριν απο μια εβδομάδα πήγα στον Πλανητάρχη. Φυσικά δεν μιλώ για τον γνωστό μάυρο αυτοαποκαλούμενο πλανητάρχη. Ούτε για τον αντίστοιχο αυτοαποκαλούμενο Έλληνα.
Ο Πλανητάρχης είναι ένα μαγαζάκι πάνω στον (απαράδεκτο) παλιό πλέον δρόμο Γρεβενών Ιωαννίνων. Με το σύνθημα "το σουβλάκι δεν παχαίνει, ομορφαίνει" το μαγαζί ήταν μονίμως γεμάτο.
Πήγα λοιπόν την προηγούμενη εβδομάδα και το μεγαζί ήταν έρημο. Μόνο εμείς και τα σουβλάκια που παραγγείλαμε ήμασταν....
Υποσημείωση: Έχει δωθεί η εγνατία οδός απο τα Γρεβενά ως τα Γιάννενα και από εκεί που χρειαζόσουν 2,5 ώρες ταξίδι με την ψυχή στο στόμα (κυριολεκτικά) τώρα θες μόλις 1 ώρα και 15 λεπτά χαλλλαρά. Χωρίς στάση για κατούρημα βεβαίως βεβαίως...

Γενικό συμπέρασμα....
Οι εποχές που μπαίναμε στο αυτοκίνητο και κάναμε 2-3 ώρες για μια απόσταση 120 χιλιομέτρων φεύγουν σιγά σιγά....
Οι εποχές που πηγαίναμε με είκοσι κολλημένοι πίσω απο μια νταλίκα για πενήντα χιλιόμετρα χάνονται. Μαζί τους χάνονται και τα μαγαζάκια που σταματούσαμε για κανα φαί. Ίσα ίσα να ξεζαλιστούμε..να δώσουμε χρόνο στον νταλικιέρη να απομακρυνθεί για να τον προφτάσουμε πιο κάτω όταν θα είναι πιο μεγάλος ο δρόμος.

Δεν ξέρω...παραγίνεται εύκολη η ζωή μας...