Έχω δει ότι ο μέσος χρόνος ζωής ενός blog είναι τα δύο χρόνια...Το μέγιστο.
Μετά οι αναρτήσεις αραιώνουν , ώσπου κάποια στιγμή εξαφανίζονται...
Και άλλοι έχουν το σθένος να το κλείσουν επισήμως με ανακοινώσεις, ενώ οι υπόλοιποι το αφήνουν και αραχνιάζει ....
Γιατί τα γράφω όλα αυτά?
Κουβέντα να γίνεται.....
3 σχόλια:
Τα ίδια βλέπω κι εγώ ρε Κώστα, αλλά δεν νομίζω πως υπάρχει λόγος να το βάλεις κάτω. Κι εγώ έτσι ξεκίνησα - όπως λες κι εσύ
"Πάντα ήθελα να γράφω ότι μου κατεβαίνει και να το διαβάζει όποιος να 'ναι..."
Ωραία ήταν όσο υπήρχαν πολλοί bloggers και διαβάζαμε ο ένας τα κείμενα του άλλου, αλλά δεν αλλάζει αυτό το πως ξεκινήσαμε: απλά να γράφουμε τις σκέψεις μας κάπου. Αν τις διαβάζει κάποιος, ακόμα καλύτερα.
μου έλειψε το blogging , 6 μήνες μετά κ ακόμα που κ που κάνω μια βόλτα ..
γιατί κάπου θέλεις να μιλήσεις......τουλάχιστον εγώ για αυτο το ξεκίνησα......απο το νέο έτος θα ασχοληθώ περισσότερο....το βλέπω σαν έναν καθρέπτη που μπορώ και μιλάω!!!!
θα μου πεις ποιός σε ακούει?? δεν έχει και τόση σημασία για εμένα.......για μένα το κάνω!
Δημοσίευση σχολίου