Ο τίτλος της εν λόγω αναρτησης μπορεί να ερμηνευτεί (όπως και όλα τα πράγματα) με πολλούς τρόπους.
Η πιο συνηθησμένη ερμηνία της φράσης είναι όταν κάποιος συνέλληνας διαπρέπει στο εξωτερικό και στην χώρα μας δεν τον ξέρει ούτε ο περιπτεράς κάτω από το σπίτι του.
Υπάρχει όμως και μια άλλη ερμηνία.
Σε όλη την προεκλογική περίοδο πέρασαν να /με χαιρετήσουν/μου σφίξουν χέρι/μου πουν μια καλησπέρα/μου ζητήσουν την ψήφο μου, ουκ ολίγα άτομα. Δεν είναι και κάτι καινούριο αυτό. Σε κάθε εκλογική αναμέτρηση έρχεται ο κάθε ένας να μας δείξει το φιλικό του πρόσωπο. Μέχρι και ο Τσάρος (μη χέσω) της Οικονομίας κ.κ. Παπακωνσταντίνου είχε περάσει από το μαγαζί στις προηγούμενες βουλευτικές....
Αυτό όμως που παρατηρώ σε αυτές τις εκλογές είναι ότι βάζουν για δημοτικοί σύμβουλοι πολλά νέα παιδιά. Και τι κακό έχει αυτό θα μου πεις...
Εξηγούμαι λοιπόν.
Δεν έχω κανένα απολύτως πρόβλημα να μπουν νέοι άνθρωποι σε θέσεις του δημοτικού συμβουλίου της πόλη μου.
Δεν μπορώ όμως να βλέπω πιτσιρικάδες που δεν μπορούν να αρθρώσουν μια λέξη όταν τους μιλάς για κάποιο θέμα
Δεν μπορώ να βλέπω πιτσιρικάδες που μόλις γύρισαν από την Αγγλία/Γερμανία με το πτυχίο στο χέρι και ψάχνονται απροκάλυπτα να βολευτούν μέσω μιας θέσης σε κάποιο δημοτικό συμβούλιο
Δεν μπορώ να βλέπω πιτσιρικάδες που έχουν από πίσω τον μπαμπά τους να τους προωθεί. Να τους έχει ως δούρειο ίππο για να μπει σε κάποια κέντρα αποφάσεων.
Δεν μπορώ να βλέπω πιτσιρικάδες που δεν έχουν ουδεμία σχέση με τα κοινά της πόλης (καθότι δεν ζουν σε αυτήν) , να εμφανίζονται από το πουθενά και να σου ζητούν να τους ψηφίσεις....
Ουδεις προφήτης στον τόπο του λοιπόν, ίσως γιατί οι συντοπίτες του ξέρουν τι είδους λάσπη είναι.