...και που λες ο άλλος βρίσκει μια δουλειά από το πουθενά και έτσι για πλάκα από εκεί που ήταν μακροχρόνια άνεργος, εν καιρώ κρίσης γίνεται μέλος της μειψηφίας που εργάζεται. Και με το που μπαίνει στην δουλειά μέσα στον πρώτο μήνα, αποκτά άποψη για το πως "πηγαίνει" η δουλειά και για ποιόν λόγο η εταιρία δεν λειτουργεί σωστά και αν δεν αλλάξει ρότα, θα κλείσει. Ώπα ρε μεγάλε! Ένα μήνα έχεις.Εσένα περίμενε η εταιρία για να πάει μπροστά...Αυτό θα μας φάει σε αυτήν την χώρα. Είμαστε όλοι ειδήμωνες. Κάποιος είπε ότι η άποψη είναι σαν την κωλοτρυπίδα. Όλοι έχουν από μία.
Αν κοιτούσαμε (οι εργαζόμενοι) να δουλέψουμε σωστά, πιθανώς να μην ήμασταν εδώ που είμαστε.
Το θέμα είναι ότι οι πατεράδες μας μας μεγάλωσαν με βάση τα δικά τους κόμπλεξ. Μας έμαθαν να ψάχνουμε μια δουλειά όπου να μην δουλεύουμε. Να πληρωνόμαστε για να καθόμαστε. Να γκρινιάζουμε αν κάποιος στην δουλειά μας μας ζητήσει να κάνουμε το αυτονόητο (να δουλέψουμε).
Να νομίζουμε ότι χωρίς εμάς η εταιρία όπου δουλεύουμε θα κλείσει (ακόμη κι αν είμαστε η τελευταία τρύπα του ζουρνά)
Ελλάς το μεγαλείο σου.
Τα σέβη μου....
1 σχόλιο:
Ποτέ δεν γύρεψα δουλειά όπου να κάθομαι, άλλαξα κάμποσες δουλειές και πάντα έβρισκα δουλειά που να ανταμείβει την πρωτοβουλία, την όρεξη και την δημιουργικότητα, την απόδοση και το θετικό πνεύμα.
Υπήρξα άτυχος οταν κάποτε δούλεψα κάπου που προσλήφθηκα με βάση προσόντα αλλα έμαθα μετά οτι το μέρος ήταν κομματοφωλιά κάποιου τοπικού βουλευτή.
Εκεί, επιβίωνες μόνο αν ήσουν απο αυτούς που έβαλε ο βουλευτής. Μπήκα με την αξία μου και έγινα το μαύρο πρόβατο σχεδόν αλλα και πάλι ανταμείφθηκα επειδή δούλευα οτνα οι άλλοι το απέφευγαν.
Δημοσίευση σχολίου