Κατά καιρούς θυμάμαι και αυτό εδώ το αραχνιασμένο ιστολόγιο.
Πέρασαν δώδεκα (!) χρόνια από τότε που το ξεκίνησα.
Αλήθεια πόσο διαφορετικά ήταν τα πράγματα τότε στην ιντερνετική κοινότητα. Πόσο διαφορετικά αντιλαμβανόμασταν το διαδίκτυο;
Χωρίς Facebook ,η ανάγκη έκφρασης των ιδεών και της καθημερινότητας μας βρήκε πρόσφορο έδαφος σε αυτήν την πλατφόρμα.
Είχαμε δημιουργήσει μια κοινότητα όπου μέσα από τα κείμενα μας προσπαθούσαμε να περιγράψουμε αυτά που κάνουμε τώρα με μια φωτοφραφία και μηνυματάκια 160 χαρακτήρων.
Το καλό με εκείνη την εποχή ήταν ότι μπορούσαμε να εκφραστούμε ελεύθερα χωρίς τον φόβο της κορεκτήλας και του ντεμεκ
καθωσπρεπισμού που κυριαρχεί σήμερα. Δεν βάζαμε ταμπέλες σε κανένα.
Απλώς γράφαμε ότι μας κατέβαινε στο κεφάλι.
Έτσι θα έπρεπε να είναι και σήμερα
Αλλά δεν είναι .
Δυστυχώς.
Τα σέβη μου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου