Τι Έκανες Κώτσο Στην Αθήνα? (Part 2nd)

Όχι δεν πήγα έξω να τιμήσω την τσικνοπέμπτη σήμερα.

Το είχα σκοπό να βγω, αλλά μου είπαν κάτι σήμερα το απόγευμα που μου γάμησε την διάθεση και δεν πρόκειται να το κάνω...

Άρα αφού δεν έχω να κάνω τίποτε καλύτερο το βράδυ ας γράψω το δεύτερο μέρος των εντυπώσεων μου απο την πρόσφατη επίσκεψή μου στην Αθήνα.

Μετρό

Το εχω ξαναπεί. Το καλύτερο έργο υποδομής που έγινε στην πρωτεύουσα είναι το μετρό της. Λειτουργικότατο , γρήγορο και πεντακάθαρο. Ένα στολίδι.

Παρόλα αυτά οι επιβάτες του έχουν ένα κακό χούι. όσοι και να ανέβουν πάνω στο βαγόνι θέλουν να σταθούνε μπροστα στην πόρτα. Το αποτέλεσμα είναι να γίνεται πανικός εκεί την ώρα που το υπόλοιπο βαγόνι είναι άδειο!

"Το βαγόνι κινείται και η πόρτα είναι κλειστή. Δεν υπάρχει επομένως λόγος να μας σπρώχνετε προς αυτήν γιατι δεν πρόκειται να ανοίξει πριν σταματήσει το βαγόνι"

Τα λόγια αυτά ακούστηκαν υπερβολικά ήρεμα απο μια νεαρά κυρία που είχε γίνει χαλκομανία στην πόρτα απο καμμια εικοσαριά συνεπιβάτες.

"Το βαγόνι σταμάτησε. Ξεκινάμε το σπρώξιμο σε 4, 3 ,2 ,1 ......" είπα εγώ σε αρκετά εύθυμο τόνο μόλις πιάσαμε...λιμάνι!

Οι μόνοι που μου δώσαν σημασία ήταν οι γνωστοί μου και μια κυρία που καθόταν μπροστά μου...

Σε άλλο στιγμιότυπο στο μετρό, αντιλαμβάνομαι ότι κάποια στιγμή η πόρτα ανοίγει και κλείνει τρείς φορές.

Ένα παλικάρι ήταν στημένο στο άνοιγμα της πόρτας με την τσάντα στα πόδια του. Κάθονταν ακριβώς στο άνοιγμα της πόρτας με την τσάντα να προεξέχει.....Μόλις κατάφερε να κλείσει η πόρτα, ατάραχος έφτιαχνε το μαλλί του βλέποντάς το απο το τζάμι...

ΕΜΟ

Αυτοί οι τύποι είναι γαμώ τα γέλια.

Είδα καναδυο από δαύτους στο Σύνταγμα.

ΧοΧοΧο

Άνετα κάναν παρέλαση στις απόκριες εδώ στην Κοζάνη!!

Αθήνα και Αλκοολ.

Δεν ξέρω. Ή εγώ δεν ξέρω να πηγαίνω σε σοβαρά μαγαζιά (πολυ πιθανό) ή δεν σερβίρουν αλκοολ στην Αθήνα παρα μόνο το χρεώνουν.

Έχω κατέβει καμμιά δεκαριά φορές κάτω. Όποτε ζητώ cuba libre (ρούμι,κόλα,στιμένο λεμόνι), πίνω κοκακόλα με πάγο. Όποτε ζητώ whiskey, πίνω σφηνάκι με πάγο. Θα αρχίσω να ζητώ βότκα πορτοκάλι για να παίρνω τουλάχιστο καμμιά βιταμίνη c...

Έχω την εντύπωση ότι κάναν οι μαγαζάτορες σιωπηλη συμφωνία με την αστυνομία. Πίνεις 3-4 ποτά και δεν σε πιάνει με τίποτα αλκοτέστ!!

Να πω τέλος ότι έχω πάει σε διάφορα μαγαζιά. Κυριλέ, παρακμιακά, έθνικ,ελληνάδικα,νεανικά, γεροντίστικα, πονηρά....

Παντού τα ίδια.

Ερώτηση.

Πως λέει το μαγειρεμένο σπανάκι μια καλούτσικη ταβέρνα στην πλάκα?

Τυροκαφτή!!

Μου θύμησε την διαφήμιση που λέει: Μπλα μπλα μπλα χοιρινο μπλα μπλα μπλα με πατάτες!

Τέλος να πω ότι μου άρεσε πολύ το "πανηγύρι" που στήνεται το σαββατοκύριακο στο μοναστηράκι και στο θησείο. Σαν τουρίστας βρήκα εξαιρετικά ενδιαφέρον ένα τσούρμο τυπάδες που παίζαν κρουστα ντυμένοι καρναβάλια...

Και το Σαββατο σε μια εξέδρα που ήταν στημένη κάπου εκεί, μια 20μελής μπάντα με τρομπόνια,σαξόφωνα,ντράμς, μπάσο(τα έσπαγε ο τύπος), έπαιζαν εκπληκτικη μουσική. Τα ορχηστρικά τους ήταν καταπληκτικά. Κανα δυο τραγούδια είπε και ο Καλλιρής όπως και μια κοπελιά ακόμη που το όνομά της μου διαφεύγει

Μορφή ήταν ο μαέστρος. Ίδιος ο τρέλος επιστήμονας στο back το the future ήταν!

Αυτά τα λίγα....

Καλό βράδυ!

Μαααανούλααα μου.....

Τι Έκανες Κώτσο Στην Αθήνα? (Part 1st)

Τι έκανα στην Αθήνα?

Περπάτησα.

Καρδιακός να ήμουν λιγότερα χιλιόμετρα θα έριχνα...

Αυτό που μου άρεσε στην Αθήνα ήταν οι τελείως διαφορετικές επιλογές που έχεις για να περάσεις την μέρα σου...ως τουρίστας βέβαια!

Όπως έγραψα σε προηγούμενο post κατεβαίνοντας κάτω θέλαμε να πάμε σε μια εναλλακτική μουσική σκηνή. Με δεδομένο ότι το Half Note θα έπαιζε το σαββατοκύριακο μουσική που ακούμε εμείς εδώ πάνω τις απόκριες (βλ. χάλκινα), οι εναλλακτικές επιλογές ήταν περιορισμένες. Βοήθεια σε αυτό το θέμα μας έδωσε το Αθηνόραμα και το...GPS. Το Αθηνόραμα έγραψε για μια μουσική σκηνή και το GPS έδωσε το στίγμα. Μόνο που...

Μόνο που σαν γνήσιοι χωριάτες νομίζαμε ότι η Αθήνα είναι ωσάν το χωριό μας και κατεβήκαμε στην Ομόνοια και μέσω Εξαρχίων φθάσαμε ποδαράτοι ως την Λεωφόρο Αλεξάνδρας...

Ο "ξεναγός" έλεγε...έλα μωρέ εδώ πιο πάνω είναι. Ανεβάινεις δυο δρόμους και στρίβεις αριστερά και φθάσαμε....

Με τα πολλά βρήκαμε το μαγαζί.

Παράφωνο λεγόταν και ήταν στεγασμένο σε ένα νεοκλασικό.

Σαν μαγαζί ήτο άθλιο. Ρωγμές στους τοίχους. Καθόλου σωστή διαμόρφωση του χώρου. Κάτι κόκκινες κουρτίνες κρέμονταν απο τους τοίχους και μεγάλοι καθρέπτες ήταν τοποθετημένοι έτσι ώστε να δίνουν στο μαγαζί μια ψευδαίσθηση μεγαλύτερου χώρου.Και απο εξαερισμό...κλάφτα!

Το όλο σκοτεινό σκηνικό συμπλήρωνε με την παρουσία τους οι δύο γυναίκες που είχαν και τον χώρο.

Η πρώτη μια μεγάλης ηλικίας γυναίκα που εκτελούσε χρέη μπαργούμαν και η άλλη mid thirties που αδιάφορα κινούνταν στον χώρο ως γκαρσόνα.

Την πρώτη όχι και τόσο καλή εντύπωση, ήρθε να διορθώσει η μπάντα που τραγουδούσε.

Το όνομα της είναι Brazz και ειλικρινά τα παιδιά δώσαν ρέστα...

Κιθάρα, μπάσσο, ντραμς και ένα βιολοντσέλο κατευθυνόμενα απο πολύ καλούς μουσικούς, έπαιζαν ρυθμούς βραζιλιάνικους και ιταλικούς για να τους τραγουδίσει άψογα η Λουκία Παλαιολόγου.

Στο μαγαζί υπήρχε και μια Βραζιλιάνα ερμηνεύτρια η οποία ανέβηκε στην σκηνή και ερμήνεψε μοναδικά δύο τραγούδια....

Όπως είναι εύκολα αντιληπτό , είναι πολύ εύκολο ένα μέτριο μαγαζί , με την σωστή μπάντα να γεμίζει και να περνάμε όλοι οι θαμώνες υπέροχα...

Η βραδιά τελείωσε με ένα παρολίγο καυγά με γαύρο ταξιτζή που επέμενε ότι ο Ολυμπιακός θα κερδίσει την έφεση εναντίον του Απόλλων Καλαμαριάς....Φτυχώς φτάσαμε σπίτι πριν προλάβω να του πω την γνώμη μου για την ομάδα του και να του εξηγήσω τί ακριβώς τους έκανε ο Απόλλωνας μέσα στο Καυτατζόγλειο και πόσο τους πόνεσε....

Λάθος.

Η βραδιά τελείωσε σε ένα φαγάδικο με ονομασία "Η πίτα του παππού". Η κοπελιά που δούλευε επέμενε πως οι πίτες που πουλάει είναι μεγάλες και δεν θα μπορούσα να καταναλώσω δύο απο δαύτες. Μετά απο ένα σύντομο συμβούλιο που έκανα με το Αθηναίο-Κοζανίτη φίλο, με διαβεβαίωσε ότι τις είχα άνετα τις δύο πίτες.Βασιζόμενος στην γνώμη του έδωσα με την σειρά μου ρητή εντολή να ετοιμαστούν δύο αντί για μία.

Για την ιστορία να πώ ότι οι πίτες καταναλώθηκαν άνετα...

Τέλος πρώτου μέρους

to be continued...

υγ: Οι φώτο που τράβηξα είναι ψιλο άθλιες, αλλά ήταν ότι καλύτερο μπορούσα...

Οχι Στον Έλεγχο

Κατηγορούν ένα blog για εκβιασμό. Ονοματίζουν ένα δημοσιογράφο ως τον κάτοχο του blog και τον σέρνουν στα κανάλια και στα δικαστήρια, κατηγορώντας τον ως εκβιαστή.

Δεν ξέρω αν είναι αυτός ο εκβιαστής. Αν όντως υπήρξε εκβιασμός και είναι αυτός που τον έκανε , ας τον χώσουν μέσα.

Σε καμμιά περίπτωση όμως μην προβούν στο κλείσιμο του συγκεκριμένου blog.

Σε καμμιά περίπτωση μην δωθεί πάτημα στον έλεγχο των ιστολογίων.

Τα ιστολόγια δεν ανήκουν σε κανένα σωματείο. Δεν είναι ιστοσελίδες κανενός εκδότη. Ανήκουν σε απλούς ανθρώπους και είναι μέσο έκφρασής τους.

Δεν εγγυάται κανείς την εγκυρότητα των όσων γράφονται σε αυτά.

Δεν πρέπει να θεωρούνται ως αξιόπιστες πηγές ρεπορτάζ.

Δεν πρέπει να διώκονται οι συντάκτες τους.

Αυτές τις μέρες εξελίσσεται ένα θέμα που να πω την αλήθεια το περίμενα απο καιρό να γίνει. Επιχειρήται η χαλιναγώγηση των bloggers.

Επιχειρήται η δημιουργία δεδικασμένου με σκοπό τον εκφοβισμό και την φιμωση των bloggers.

Θα είναι μεγάλο λάθος να υπάρξει καταδίκη ενός blogger με πρόσχημα τα κείμενα που έχει γράψει...

Το Πρώτο Μου Παιχνίδι....

Ανταποκρινόμενος στην άμεση πρόσκληση που μου έκανε ο Zisis και την έμμεση που μου έκανε ο koulpa, ξεκινώ το παιχνίδι.

Οι όροι είναι οι εξής.

Παίρνω το πιο κοντινό βιβλίο και ανοίγω στην σελίδα 123.

Βρίσκω την πέμπτη περίοδο(πρόταση) και γράφω τις τρεις επόμενες...

Τέλος, προτείνω σε πέντε άτομα να συμμετάσχουν στο παιχνίδι.

Λοιπόν.

Πάνω απο τον υπολογιστή έχω ένα μικρό ράφι με καμμιά εικοσαριά βιβλία. Τα δύο ακριανά είναι και τα δύο κοντινότερα.

Αφήνω το εκ δεξιών γιατί είναι ένα παλιό μικρό εικονογραφημένο του Διογένη Καμένου(1978) με τίτλο "Κατινάκι Τηλέφωνο"

Το βιβλίο αυτό αν και έχει σελίδα 123 , παρόλα αυτά δεν έχει 7-8 περιόδους....

Παίρνω λοιπόν το βιβλίο που βρίσκεται στην αριστερή άκρη του ραφιού το οποίο έχει τίτλο "Τα Τραγούδια Του Αιώνα" και είναι του Γιάννη Πετρίδη και του Κώστα Ζουγρή.


Λοιπόν στην σελίδα 123 διαβάζω και γράφω....



"Η ταινία Endless Love ήταν βασισμένη στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Scott Spenser και είχε για πρωταγωνίστρια την Brooke Shields.
Το φιλμ είχε για σκηνοθέτη τον Franco Zeffirelli , γνωστό για την σκηνοθεσία του στο Ρωμαίος και Ιουλιέτα.
Στην ίδια ταινία έκανε το ντεμπούτο του και ο Tom Cruise...... "

Αν κι εφ' όσον γουστάρουν να συμμετάσχουν στο παιχνίδι, προσκαλώ να το κάνουν η eri η irene η ελένη ο elerran και ο sitofkris

Κατηφορίζωωωωω

Και καλά ετοιμάζομαι να κατηφορήσω (πρώτα ο Θεός) στην πρωτεύουσα.
Τουρισμός.
Δευτέρα η επιστροφή.

ΒΑΡΙΕΜΑΙ να φτιάξω τα πράγματα. Πάλι τελευταία ώρα θα τρέχω.

Το Half Note τι λέει σαν μαγαζί?
Μάλλον θα φάω την ώρα μου σε αυτό το μαγαζί.
Δυστυχώς από οτι είδα δεν θα παίζει jazz αλλά "τα πιο γνωστά πνευστα των Βαλκανίων"...
Τέτοια ακούω και στην Κοζάνη στις απόκριες γμτ.

Σαν γνήσιος τουρίστας θα αφεθώ στην καθοδήγηση των Αθηναίων.
Αγαπημένη μου τακτική.
Απλά κάθομαι και σχολιάζω.
Σαν κολλημένος Σαλλονικιός...

Περιστατικό απο παλιότερη επίσκεψη.

Τις πρώτες φορές που κατέβηκα στην Αθήνα την περιήγησή μου είχε αναλάβει ένας συμφοιτητής μου. Όπως συνηθίζεται μετά απο μπυροποσία σε ένα μαγαζί, πήγαμε να φάμε κανα γύρο σε ένα γυράδικο της γειτονιάς.
Εκεί μέσα δούλευε ένα ξανθό ομορφούλικο, αλλά έκανε μπαμ ότι τα ανέκδοτα βγήκαν για αυτήν...
Επειδή ξέρω τις διαφορές στις παραγγελίες (γύρος σε πίτα-καλαμάκι), άφησα στον Μήτσο να παραγγείλει σαν Αθηναίος που ήταν μην πω καμμιά μαλακία.
Παίρνει λοιπόν 4 καλαμάκια και η ξανθιά ρωτά: Απ'όλα μέσα?
Εκεί εγώ πετάχθηκα αυθόρμητα και της είπα να βάλει και ρώσικη στα 2 τα δικά μου.
Τι το ήθελα?
Κόλλησε το μυαλό της.
Πάει ρωτά και ξαναγυρνά.
Θα έχει τζατζίκι.Να βάλω και ρώσικη μέσα?
Όλο χάρη το φιλαράκι μου(ο οποίος την ψιλογούσταρε) της εξηγεί να μην βάλει τζατζίκι και στην θέση του να βάλει ρώσικη σαλάτα. Ακόμη της αναφέρει ότι εγώ δεν είμαι απο εκείνα τα μέρη και είμαι απο τα Βόρεια.......
Αφού ξαναπήγε η ξανθιά να ρωτήσει, ξαναγυρνά και όλο αφέλεια μου λέει: Δεν μπορώ να σου βάλω ρώσικη. Εμείς εδώ στην Ελλάδα στο γύρο βάζουμε τζατζίκι.
Το φιλαράκι κοκκίνησε, εγώ έπεσα κάτω απο τα γέλια.
Η απάντησή μου (σε εύθυμο τόνο) ήταν ότι εμείς στην Βουλγαρία τις σαλάτες τις πληρώνουμε και βάζουμε ότι γουστάρουμε.
Την όλη συνομιλία άκουσε ο μαγαζάτορας, που άμεσα την φώναξε συνοφρυωμένος μέσα στο μαγαζί....
Περιττό να πώ ότι για χρόνια αυτό το στιγμιότυπο ήταν η εκκίνηση για άπειρα πειράγματα προς τους Αθηναίους συμφοιτητές μας...

υγ: Την φώτο την βρήκα τυχαία στο photobucket.....

Bad Mood

Υπάρχουν βράδια που δεν υπάρχει όρεξη να κουνήσω ούτε το...βλέφαρο.

Απο κούραση...

Από έλλειψη ενέργειας...

Ξέχασα να αγοράσω και βιταμίνες...

Δεν υπάρχει όρεξη για αστεία.

Ούτε για έξοδο...

Είναι ορισμένες φορές που βρίσκεσαι ξάπλα σε ένα καναπέ και ακούς ότι πιο καμμένο τραγούδι υπάρχει.

Έβαλα στο cd το Υπέροχα Μονάχοι του Θάνου του Μικρούτσικου και...χάθηκα.

Το κακό είναι ότι και άυριο η μέρα θα είναι το ίδιο δύσκολη με την σημερινή...

Καλό βράδυ

Χιόνια Στο Καμπαναριό

Που είναι τα χιόνια?
Οέο?

Εν αναμονή της σφοδρής χιονόπτωσης που ανήγγειλε η ΕΜΥ (όχι η Λιβανίου), κάθομαι μπρός στο πι σί και σας γράφω αυτές τις αράδες.

Τα γάντια μου τα πήρα.
Το κασκόλ το ξέθαψα.
Το στοίχημα το έπαιξα.
Τι μένει?
Να χιονίσει....

Την μοίρα μου την ξέρω όμως.
Να δείς που θα χιονίσει την Κυριακή το βράδυ και μετά θα βγάλει αέρα που θα παγώσει το χιόνι, έτσι ώστε την Δευτέρα το πρωί να κάθομαι σαν τον μα%#!κα να ξεπαγώνω το όχημα για να πάω στην δουλειά....

Για Ψες Και Για Σήμερα.

Και καλά χιόνισε ψες το βράδυ.
Για αρκετή ώρα έριχνε ψιλό χιόνι παγωμένο. Και με καιρό κοντά στους 0 βαθμούς Κελσίου, η πιθανότητα να το στρώσει κάτω ήταν μηδαμινή.
Άρα τι μας έμεινε?
Το κρύο, ο αέρας και η δικαιολογία για όσους δεν ήθελαν να βγούν έξω (χιονίζει έξω, που να πηγαίνουμε τώρα).

Άδεια η πόλη.
Κρατιούνται όλοι για να βγούνε τις απόκριες. Βαστάνε δυνάμεις. Το πάρτυ ξεκινά απο την τσικνοπέμπτη...
Τα καλύτερα έρχονται.

Ποιά είναι η πιο άκυρη ταβέρνα στην Κοζάνη?
Τα πάσης φύσεως τσιπουράδικα...
Βλέπεις ότι είμαι πολύ προσεκτικός στην απόδοση της ιδιότητας της ταβέρνας. Σου είπα τσιπουράδικο και όχι ψαροταβέρνα. Αυτό το δεύτερο δεν υφίσταται στην πόλη μας. Όχι ότι δεν υπάρχουν ψαροταβέρνες, αλλά αν βρίσκονταν σε άλλη πόλη της Ελλάδος πιο πεδινή δεν θα πιάναν μία...
Τσιπουράδικο με μοναδικα ψάρια στο μενού τους...σαρδέλα,γαύρος, τηγανητά ή σχάρα!
Φτυχώς που είχε και μπριζόλες ο κατάλογος.
Θα σφάξαν κανα γουρούνι που ήξερε κολύμπι φαίνεται.
Κι εγώ απο την άλλη τι τρώγομαι. Τράβα ρε Κώτσο στα γνωστά ταβερνεία...

Βγήκε και ο Τσίπρας αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ πρώην Συνασπισμου. Βγήκαν και τα γκάλοπ και του δίνουν 12%.
Να το δείτε ότι στις εκλογές πάλι 4 % θα πάρει....

Θα κάτσω να δω καμμιά ταινία. Μάλλον καμμία παλιά. Εδώ και καιρό μου κόλλησε στο μυαλό να δώ Τον Καλό Τον Κακό Και τον Άσχημο. Μάλλον ήρθε το πλήρωμα του χρόνου να το κάνω.
Έχει και γαμάτο soundtrack...

Καλό βράδυ.

Ριξε Πράμα Στο Κουτί!

Εντάξει.

Οι Etsi De δεν ήταν αυτό που λέμε και το καλύτερό μου συγκρότημα...

Για αυτό και τους καθάρισα.

ΛΟΙΠΟΝ

Νέα τραγουδάκια στο κουτί και είναι πολλά.

5 αν τα μέτρησα καλά. Απο αυτά όφείλω να ομολογήσω ότι μου αρέσουν τα 4.

Το πρόγραμμα σήμερα έχει Yngwie Malmsteen απο τον οποίο δανείστηκα 2 τραγούδια. Μελωδίες είναι η πιο σωστή έκφραση. Μιλώ για το Overture 1622 και το I'd Die Without You. Τα συγκεκριμένα...άσματα βρίσκονται στο Magnum Opus. Είχα φάει τρελό κόλλημα με αυτά εκεί κοντά στο 2002... Προτείνω να βάλετε τα ηχεία στα τέρματα πρίν τα ακούσετε . Γράψτε τους γείτονες στα παπάρια σας. Μεχρι να έρθει η αστυνομία θα έχουν τελειώσει...

Ανέβασα κι ένα τραγούδι απο τους Active Member. Από τους Μύθους του Βάλτου, βάζω να ακούσουμε το αγαπημένο μου το νούμερο 12 (που θα έλεγε και η Στανίση), που είναι το Στου Αιώνα Το Φευγιό. Το τραγούδι έχει στοίχο. Ακούστε το!!

Αφησα για το τέλος 2 τραγούδια που το ένα είναι διασκευή του άλλου. Metallica και Gregorian ερμηνεύουν το πασίγνωστο Nothing Else Matters. Προτιμώ τους πρώτους. Απλά παραθέτω αυτά τις δύο συνθέσεις για να δείτε πόσο διαφορετικά μπορεί να ερμηνευτεί ένα τραγούδι...

Αυτά για σήμερα.

Σας αφήνω.

Πάω για ξύδια....

Βραδινές Σκέψεις

Κπλητκική μέρα η σημερινή.

Μιαν απορίαν έχω.

Αν πάρω παραμάζωμα μηχανόβιο και τον σκοτώσω γιατί ο μαλάκας ήθελε να μου κάνει προσπέραση πάνω σε διασταύρωση με κυκλικό κόμβο , ενώ εγώ έχω ήδη αναμμένο φλας και πηγαίνω να στρίψω, πόσα χρόνια φυλακή θα φάω?

Θα με πίστευαν αν τους έλεγα ότι είχα αναμμένο φλάς και ότι ο...μηχανάκιας ήτο βλάκας?

Πρωί πρωί είχα ένα παρολίγον αγκάλιασμα με έναν δίτροχο. Φτυχώς για αυτόν , αν και με την τσίμπλα στο μάτι τον είδα απο τον καθρέπτη τελευταία στιγμή και δεν έκανα την μηχανική κινηση (που κάνω κάθε πρωί) να στρίψω το αυτοκίνητο. Θα τον κλαίγαμε...

Τέτοιου είδους επεισόδια είναι πάντως εκτονωτικά. Ξυπνάς με την μία!

Ρίχνεις τα πρωινά καντίλια σου.

Αναφέρεις στον συνομιλητή σου (στον μηχανόβιο για παράδειγμα) πράγματα αυτονόητα( Πόσο μαλάκας είναι και που να την βάλει την μηχανή ) , χωρίς βέβαια να περιμένεις να συμφωνήσει μαζί σου...

Δυναμώνεις την μουσική την οποία μέχρι εκείνη την στιγμή την είχες σε πολύ χαμηλή ένταση γιατί....πρωί είναι ακόμη και δεν ήπιες ούτε καφέ...

Και τέλος πηγαίνεις στην δουλειά όλο χαρά και ζωηράδα, περιμένοντας τον πρώτο άτυχο που θα βρεθεί να σου την σπάσει...


Άλλες όμορφες ειδήσεις?

-Εκλέξαν και καινούριο...Χριστόδουλο σήμερα. Η κλίκα της Στ.Ελλάδας υπερίσχυσε αυτήν της Πελοποννήσου.
Ένας νέος "χαρισματικός" παναγιότατος δημιουργήθηκε για να ηγηθεί της Ελληνικής Ορθόδοξης Εκκλησίας...

-Κόψαν μέρος απο το πόδι της Μαριέττας....
Ποιός της έχει ρίξει κατάρα αυτής της γυναίκας....Για λύπηση είναι.
Βουλευτής δεν ξαναβγήκε.
Ζάχαρο έχει.
Σπάει το πόδι παραμονή Χριστουγέννων και της το κόβουν 2 μήνες μετά....
Το μόνο που της μένει είναι να την παρατήσει ο άνδρας της και να της πάρουν το σπίτι!

-Κι εδώ στον νομό της Κοζάνης είχαμε είδηση! Μαχαιρώθηκε ένα μπαρμάνι σε ένα παρακμιακό bar-club σε ένα χωριό της Πτολεμαιδας, γιατί ζήτησε εκατό εβρά απο τον...μαχαιροβγάλτη!

Δεν θα του έκανε καμμιά ευκολία πληρωμής φαίνεται...

Δεν παίρνω χαμπάρι πως περνάει ο καιρός. Σαν χθές ήταν Δευτέρα...

Καλό βράδυ.

υγ: ήθελα να ανεβάσω και μια φωτογραφία αλλά το κειμενάκι το έγραψα απο το laptop... Υπόσχομαι να την ανεβάσω άυριο...

υγ2: Να που την ανέβασα την φώτο.... δεν είναι εκπληκτική?

Οι Etsi De Στο Κουτί

Εντάξει το πήρα το μύνημα.

Μια βδομάδα τα είχα τα σκυλάδικα στο κουτί και ούτε για φτύσιμο δεν τα είχατε. Ούτε ένα σχόλιο αν είναι καλά ή όχι...

Πλήρης αδιαφορία.

Για αυτό κι εγώ τα πέταξα έξω απο το κουτί και σας φέρνω άλλα δύο ολοπαλιά (αντίθετο του ολοκαίρουρια) τραγούδια.

Τους Etsi De τους θυμάστε?

3 τυπάδες μέσα σε μαύρα κουστούμια που τραγουδούσαν αηδίες?

Δύο τραγούδια απο αυτούς εχω βάλει στο κουτί!

Το ένα είναι το πιο γνωστό τους με τίτλο "Μια Βραδιά Στου Τσιλιβάκη" και το άλλο είναι το δεύτερο πιο γνωστό τους το "Εξ Αγχιστείας". Τα λαικά αυτά άσματα προέρχονται απο τον πρώτο και πιο αξιόλογο σι ντί τους με τίτλο "Στροφή Στο Λαικό".

Χαρούμενα τραγούδια σήμερα στο μουσικό κουτί. Μετα βίας κρατιέμαι να μην βάλω και τον ύμνο του Ηρακλή μετα τις νίκες που είχαμε σε ποδόσφαιρο , μπάσκετ, βόλλευ, πόλο....

Έχει χάρη που δεν είναι αθλητικό το blog...

Καλό Βράδυ

...Και Καλή Εβδομάδα Να Έχουμε