Και καλά ετοιμάζομαι να κατηφορήσω (πρώτα ο Θεός) στην πρωτεύουσα.
Τουρισμός.
Δευτέρα η επιστροφή.
ΒΑΡΙΕΜΑΙ να φτιάξω τα πράγματα. Πάλι τελευταία ώρα θα τρέχω.
Το Half Note τι λέει σαν μαγαζί?
Μάλλον θα φάω την ώρα μου σε αυτό το μαγαζί.
Δυστυχώς από οτι είδα δεν θα παίζει jazz αλλά "τα πιο γνωστά πνευστα των Βαλκανίων"...
Τέτοια ακούω και στην Κοζάνη στις απόκριες γμτ.
Σαν γνήσιος τουρίστας θα αφεθώ στην καθοδήγηση των Αθηναίων.
Αγαπημένη μου τακτική.
Απλά κάθομαι και σχολιάζω.
Σαν κολλημένος Σαλλονικιός...
Περιστατικό απο παλιότερη επίσκεψη.
Τις πρώτες φορές που κατέβηκα στην Αθήνα την περιήγησή μου είχε αναλάβει ένας συμφοιτητής μου. Όπως συνηθίζεται μετά απο μπυροποσία σε ένα μαγαζί, πήγαμε να φάμε κανα γύρο σε ένα γυράδικο της γειτονιάς.
Εκεί μέσα δούλευε ένα ξανθό ομορφούλικο, αλλά έκανε μπαμ ότι τα ανέκδοτα βγήκαν για αυτήν...
Επειδή ξέρω τις διαφορές στις παραγγελίες (γύρος σε πίτα-καλαμάκι), άφησα στον Μήτσο να παραγγείλει σαν Αθηναίος που ήταν μην πω καμμιά μαλακία.
Παίρνει λοιπόν 4 καλαμάκια και η ξανθιά ρωτά: Απ'όλα μέσα?
Εκεί εγώ πετάχθηκα αυθόρμητα και της είπα να βάλει και ρώσικη στα 2 τα δικά μου.
Τι το ήθελα?
Κόλλησε το μυαλό της.
Πάει ρωτά και ξαναγυρνά.
Θα έχει τζατζίκι.Να βάλω και ρώσικη μέσα?
Όλο χάρη το φιλαράκι μου(ο οποίος την ψιλογούσταρε) της εξηγεί να μην βάλει τζατζίκι και στην θέση του να βάλει ρώσικη σαλάτα. Ακόμη της αναφέρει ότι εγώ δεν είμαι απο εκείνα τα μέρη και είμαι απο τα Βόρεια.......
Αφού ξαναπήγε η ξανθιά να ρωτήσει, ξαναγυρνά και όλο αφέλεια μου λέει: Δεν μπορώ να σου βάλω ρώσικη. Εμείς εδώ στην Ελλάδα στο γύρο βάζουμε τζατζίκι.
Το φιλαράκι κοκκίνησε, εγώ έπεσα κάτω απο τα γέλια.
Η απάντησή μου (σε εύθυμο τόνο) ήταν ότι εμείς στην Βουλγαρία τις σαλάτες τις πληρώνουμε και βάζουμε ότι γουστάρουμε.
Την όλη συνομιλία άκουσε ο μαγαζάτορας, που άμεσα την φώναξε συνοφρυωμένος μέσα στο μαγαζί....
Περιττό να πώ ότι για χρόνια αυτό το στιγμιότυπο ήταν η εκκίνηση για άπειρα πειράγματα προς τους Αθηναίους συμφοιτητές μας...
Τουρισμός.
Δευτέρα η επιστροφή.
ΒΑΡΙΕΜΑΙ να φτιάξω τα πράγματα. Πάλι τελευταία ώρα θα τρέχω.
Το Half Note τι λέει σαν μαγαζί?
Μάλλον θα φάω την ώρα μου σε αυτό το μαγαζί.
Δυστυχώς από οτι είδα δεν θα παίζει jazz αλλά "τα πιο γνωστά πνευστα των Βαλκανίων"...
Τέτοια ακούω και στην Κοζάνη στις απόκριες γμτ.
Σαν γνήσιος τουρίστας θα αφεθώ στην καθοδήγηση των Αθηναίων.
Αγαπημένη μου τακτική.
Απλά κάθομαι και σχολιάζω.
Σαν κολλημένος Σαλλονικιός...
Περιστατικό απο παλιότερη επίσκεψη.
Τις πρώτες φορές που κατέβηκα στην Αθήνα την περιήγησή μου είχε αναλάβει ένας συμφοιτητής μου. Όπως συνηθίζεται μετά απο μπυροποσία σε ένα μαγαζί, πήγαμε να φάμε κανα γύρο σε ένα γυράδικο της γειτονιάς.
Εκεί μέσα δούλευε ένα ξανθό ομορφούλικο, αλλά έκανε μπαμ ότι τα ανέκδοτα βγήκαν για αυτήν...
Επειδή ξέρω τις διαφορές στις παραγγελίες (γύρος σε πίτα-καλαμάκι), άφησα στον Μήτσο να παραγγείλει σαν Αθηναίος που ήταν μην πω καμμιά μαλακία.
Παίρνει λοιπόν 4 καλαμάκια και η ξανθιά ρωτά: Απ'όλα μέσα?
Εκεί εγώ πετάχθηκα αυθόρμητα και της είπα να βάλει και ρώσικη στα 2 τα δικά μου.
Τι το ήθελα?
Κόλλησε το μυαλό της.
Πάει ρωτά και ξαναγυρνά.
Θα έχει τζατζίκι.Να βάλω και ρώσικη μέσα?
Όλο χάρη το φιλαράκι μου(ο οποίος την ψιλογούσταρε) της εξηγεί να μην βάλει τζατζίκι και στην θέση του να βάλει ρώσικη σαλάτα. Ακόμη της αναφέρει ότι εγώ δεν είμαι απο εκείνα τα μέρη και είμαι απο τα Βόρεια.......
Αφού ξαναπήγε η ξανθιά να ρωτήσει, ξαναγυρνά και όλο αφέλεια μου λέει: Δεν μπορώ να σου βάλω ρώσικη. Εμείς εδώ στην Ελλάδα στο γύρο βάζουμε τζατζίκι.
Το φιλαράκι κοκκίνησε, εγώ έπεσα κάτω απο τα γέλια.
Η απάντησή μου (σε εύθυμο τόνο) ήταν ότι εμείς στην Βουλγαρία τις σαλάτες τις πληρώνουμε και βάζουμε ότι γουστάρουμε.
Την όλη συνομιλία άκουσε ο μαγαζάτορας, που άμεσα την φώναξε συνοφρυωμένος μέσα στο μαγαζί....
Περιττό να πώ ότι για χρόνια αυτό το στιγμιότυπο ήταν η εκκίνηση για άπειρα πειράγματα προς τους Αθηναίους συμφοιτητές μας...
υγ: Την φώτο την βρήκα τυχαία στο photobucket.....
8 σχόλια:
Καλό ταξίδι,άκουσα ότι ο δρόμος έχει γίνει πιο σύντομος-σε ποια σημεία τον έχουν φτιάξει?
Οφείλω να ομολογήσω ότι γέλασα πολύ. Το οξυζενέ εισχώρησε πολύ στο κεφάλι μάλλον!
κορυφαίο σκηνικό και κορυφαίο και το σχόλιο της Έρης για το οξυζενέ!
:-) Ακου εμείς στη Βουλγαρία..Και εσύ όμως κόλλησες στη ρώσικη!
Νομίζω το πιο σωστό πράγμα που ειπώθηκε στο ποστ ήταν το: "..έκανε μπαμ ότι τα ανέκδοτα βγήκαν για αυτήν..". Αχαχα! Πολύ γέλασα με το σκηνικό, πολύ γέλασα και με την φωτό! Εγώ από Κρήτη γαρ, τον χρησιμοποιώ τον όρο "καλαμάκι", και φυσικά όταν είχα έρθει "Βουλγαρία" είχα κι εγώ τα αντίστοιχα προβλήματα..
Καλά να περάσεις στην πρωτεύουσα!(το Half Note έχω ακούσει ότι λέει πολύ, αλλά υπάρχουν χιλιάδες άλλα μαγαζιά για jazz αν ψήνεσαι.. Μία ματιά στο αθηνόραμα θα σε πείσει.. χεχε)
καλό!!! (το τζατζικάκι εννοώ)
eri
με τα κομμάτια που έχουν δώσει στην κυκλοφορία γλυτώνουμε τον μισό Μαλιακό....
Μα...για να γελάσεις το έγραψα το περιστατικό.
Και να ξέρεις ότι είναι 100% αληθινό!
"Ακου εμείς στη Βουλγαρία..Και εσύ όμως κόλλησες στη ρώσικη!"
Αν σου λένε εμείς στην Ελλάδα, εσύ τι θα απαντήσεις?!?
Ρώσικη βάζω σχεδόν πάντα στους γύρους που τρώω...Που να ήξερα ο Βούλγαρος... :)
Manikaki
Καλως ήλθες στο blog μου!
Ώντως υπάρχουν πολλά άλλα...τζαζάδικα στην Αθήνα. Πήγα σε ένα απο αυτά. Εντυπώσεις θα τις γράψω ή σήμερα ή αύριο...
Η φώτο όντως είναι κορυφαία...
Απο Κρήτη είσαι?
Γυρόπιτες έχετε εκεί. Με γιαούρτι και κόκκινο πιπέρι.
Δόξα και τίμή στην "Θράκα" στο Ηράκλειο (αν υπάρχει ακόμη).
zisis
Το τζατζικάκι είναι όντως καλό.
Αρκεί να έχεις καμμιά τσίχλα για μετά :)
Δημοσίευση σχολίου